Витязь
Ух, че-та прет меня...
Даже не пишется. Сумбур какой-то в голове.
Мы не ідзем у новы дзень на сонца свет,
Спяшаемся схавацца ў едкі дым ад цыгарэт,
Запіць сумленне кубкам чорнага віна:
Атлантыда кліча нас, чакае нас - а нас няма...


Даже не пишется. Сумбур какой-то в голове.
Мы не ідзем у новы дзень на сонца свет,
Спяшаемся схавацца ў едкі дым ад цыгарэт,
Запіць сумленне кубкам чорнага віна:
Атлантыда кліча нас, чакае нас - а нас няма...


Детей присматриваешь?
Нет, там детей не было... Это я любуюсь пейзажем.